تسلیت رحلت پیامبراکرم(ص)وشهادت امام-حسن مجتبی(ع)وامامرضا(ع)

گرچه از زهر جفا دل پرشرر دارد رضا
آتشى در دل ز هجران پسر دارد رضا

 

در میان حجره در بسته مى پیچد به خود
دیدگان بى فروغش را پدر دارد رضا

 

تا بیاید از مدینه نور چشمانش تقى
انتظار دیدن نور بصر دارد رضا

 

در غریبى مى دهد جان و در آن حالت هنوز
انتظار خواهر خود را مگر دارد رضا

 

دورى از اهل و عیال و دوستان، خود بس نبود
کز جفاى خصم دون خون در جگر دارد رضا

 

دست ما «خسرو» به دامانش که در روز جزا
آبرو پیش خداى دادگر دارد رضا

من دست خالی آمدم ، دست من و دامان تو
سرتا به پا درد و غمم، درد من و درمان تو

تو هر چه خوبی من بدم ، بیهوده بر هر در زدم
آخر به این در آمدم ،باشم کنار خوان تو

من از هر دررانده ام ، من رانده ی وامانده ام
یا خوانده یا نا خوانده ام ،اکنون منم مهمان تو

پای من از ره خسته شد، بال و پرم بشکسته شد
هر در به رویم بسته شد، جز درگه احسان تو

گفتم منم در می زنم ،گفتی به تو سر می زنم
من هم مکرر می زنم ،کو عهد و کو پیمان تو؟

سوی تو رو آورده ام، ای خم سبو آورده ام
من آبرو آورده ام، کو لطف بی پایان تو؟

حال من گوشه نشین، با گوشه ی چشمی ببین
جز سایه ی پر مهرتان، جایی ندارم جان تو

من خدمتی ننموده ام، دانم بسی آلوده ام
اما به عمری بوده ام، چون خار در بستان تو  
***حاج علی انسانی***